Het was op een Zaterdagavond in Maart,

Op dansles leerde een jongen een meisje kennen,

Zijn hart ontvlamde; zij was zijn liefde waard,

Hij wilde haar dat echter niet bekennen.

Maar een hart laat zich nu eenmaal niet dwingen,

Amor won alweer terrein,

Zijn hart bleef haar liefheid bezingen,

Hij wilde haar charmante ridder zijn.

Op 16 Juli moest zij echter examen doen,

Daardoor raakte Don Juan wat van streek,

Hij nam een hele vrije dag toen,

Waarin hij niet van haar zijde week.

Tussen de middag had ze vrij om te eten,

En ze was opgelucht dat het zo goed was gegaan,

Desondanks kon ze toch van spanning niet eten,

Hij dacht verontrust, “Wat nu gedaan?”

Plotseling kreeg hij een reuze idee,Hij ging met haar wandelen in het bos,Zij ging gewillig met hem mee,Toen kwam ook haar hartje langzaam los.

Hij leidde haar naar een overschaduwde bank,

Daar gingen ze zitten, hand-in-hand,

Zijn hart klopte ontstuimig, hard!

Zijn liefde geleek een grote brand.

Hij pakte het meisje van zijn dromen,En omhelsde haar en kuste op haar mond,Zij probeerde niet aan zijn kus to ontkomen,Er heerste een diepe stilte in het rond.

Haar hart begon van liefde snel te kloppen,Zij schonk hem haar hart en haar ziel,Iets nieuws en schoons werd toen geboren,Een schone dageraad begon te gloren.

Opeens was de stilte rondom verbroken,De vogels jubelden luide hun lied,Blij, dat een nieuwe liefde was ontloken,De bomen ruisten met hun blaren een welkomstlied.

Nog een vreugde wachte het jonge stel,Want aan het eind van deze middag,Hoorden zij van haar examen de uitslag,Zij was geslaagd als éen van de besten nog wel!

Die avond vierde men toen een feest,Gelach en muziek weerklonken overall,Maar de jonge geliefden genoten het meest,Van hun geluk, het grote bezit van elkamder.

Veertien maanden later verloofden zij zich,

Hij was toen een fiere soldaat.

Zij droeg een jurk, als de hemel zo blauw,

Hij was op zijn meiske so trots als een pauw.

Vandaag is het nu twee jaar geleden,

Dat ik beloofde je vrouw to zijn,

Nu heb ik slechts éen enkele bede,

Dat is gelukkig met jou getrouwd te zijn.

Ik hoop een zonnetje te zijn in je leven,

Geheel mijn liefde zal ik je geven.

Ik wil je maken tot de gelukkigste man;

Freddy, ik zal alles doen wat ik kan.

Als symbool van onze liefde,

Liet ik een wijnglas voor je maken,

Dat je daaruit altijd

Zoete vreugde mag smaken.